Karikatürün Tarihçesi Arta

Karikatürler ve diğer sanat türleri modern uygarlıkların şekillenmesinde önemli bir etkiye sahip olmuştur. Nasıl mı? Eleştiriyi anlamak için rafine düşünmeye ihtiyacınız var. Bu basit bir eleştiriden daha fazlasıdır. Ve bu iyi bir şeydir, çünkü yapıcı eleştiri genellikle olumlu değişikliklere yol açar. Daha fazla açıklık getirmek için 'karikatür' terimini tanımlayalım. Wikipedia'ya göre karikatür, öznenin özelliklerinin siyasi amaçlarla basitleştirildiği veya şişirildiği, yalnızca eğlence için çizildiği veya her ikisinin bir kombinasyonu olduğu sanatsal bir illüstrasyondur. Tıpkı sanatın kesin bir bilim olmaması gibi, karikatürlerin tarihi ve bir sanat formu olarak evrimi de kesin tarihsel detaylarla bilinmemektedir. Bununla birlikte, göstergeler bu sanat formunun geçişinde belirgin bir kronolojik ilerleme izlediğini ve ilk görsel hiciv biçimlerinden tanınmış bir sanat formuna doğru bir yolculuğu yansıttığını göstermektedir.

Antik Kökenler:

Karikatür, her ne kadar tanınmasa da, eski uygarlıklara kadar uzanır. Yunanlılar ve Romalılar abartılı heykeller ve çizimler yaratmışlardır, ancak bunlar bugün anladığımız anlamda karikatür olarak tasarlanmamıştır.

Rönesans Başlangıçları:

1500'lerin sonlarında Annibale Carracci, o zamanlar karikatürler gerçek sanat olarak görülmese de, çizimlerinde insanların özelliklerini şakacı bir şekilde değiştirerek bu sanat türünü yaratmaya başladı. Uzun bir süre boyunca karikatür bir İtalyan özelliği olarak kabul edildi. Ancak aynı dönemde Kuzey Avrupa'da Pieter Bruegel the Elder gibi sanatçılar da biraz abartılı portreler yapmışlardır. Bazıları eski el yazmalarındaki garip, gargoyle benzeri yaratıkların erken dönem karikatür modelleri olduğunu düşünüyor. Tarihçiler arasında Hieronymus Bosch gibi sanatçıların 1400'lerin sonundan 1500'lerin başına kadar 'Dünyevi Zevkler Bahçesi' gibi eserlerinde bu tarzı kullanıp kullanmadıkları konusunda bir tartışma var. Bir de 1200'lerden 1500'lere kadar yaşamış Guiseppe Arcimboldo var. Tasarımlarında tavalar, sebzeler ve aletler kullanarak kraliyet portreleri yapmasıyla ünlenmiştir.

17. ve 18. Yüzyıllar:

Bu dönemde, çizgi roman illüstrasyonları Avrupa çapında popülerlik kazandı. Pier Leone Ghezzi gibi İtalyan sanatçılar hicivli portreleriyle tanınıyordu. İngiltere ve Fransa'da karikatür sosyal ve politik bir yorum aracı haline geldi. İngiltere'de William Hogarth gibi sanatçılar karikatürleri toplumsal standartları ve görgü kurallarını eleştirmek için kullandılar.

19. Yüzyıl - Altın Çağ:

19'uncu yüzyıldaki karikatüristler gayri resmi sosyologlar gibiydiler. Ekmeklerini gündelik hayatı - insanların ne yaptığını, ne yediğini, ne giydiğini ve onlar için neyin önemli olduğunu - yakından gözlemleyerek kazanıyorlardı. Ancak gerçek sosyologların aksine, tarafsız değillerdi. Bu sanatçılar, keskin ve mizahi eserlerinde tasvir ettikleri insanları yargılar, onlarla dalga geçer ve çoğu zaman onları alaya alırlardı. Geleceğin sanat eserleri, 19. yüzyıl İngiltere'sinin aşırı içki ve yeme düşkünlüğüne, dedikodunun iki yüzlü doğasına ve hayvan hakları hareketindeki aşırılıklara odaklanıyordu. Hicivciler sık sık insanların ne kadar içki içtiğiyle dalga geçerdi. William Heath'in 'Blessing of Cheap Cider' adlı karikatürü, İngiltere'nin başbakanı Wellington Dükü'nün 1830 tarihli Birahane Yasası'nı ele almaktadır. Bu yasa bira satışını ucuz ve kolay hale getirerek işçilerin cin gibi daha etkili maddeler yerine bira içmesini sağlamaya çalışıyordu. Sert içki içimini azalttı mı bilinmez ama çok sayıda işçinin yaşadığı şehirlerde çok daha fazla birahanenin açılmasına yol açtı. Karikatürde, işçi sınıfından iri yarı bir adam içki içtiği bir gecenin ardından zor anlar yaşıyor ve Wellington Dükü'nün hiç elma şarabı içip içmediğini merak ediyor.

20. Yüzyıl Genişlemesi:

20. yüzyılın başlarında Avrupa'da fotoğrafçılık daha popüler hale geldikçe karikatüristler de uyum sağlamak zorunda kaldı. Gazetelerde hala yer buluyorlardı ve reklam ve siyasi arenalara da girdiler. Dünya savaşları arasında, bu tür komik çizimler hem aşırı sol hem de sağ gruplar için bir araç haline geldi. Alman milliyetçileri ve destekçileri bunu Yahudi karşıtı ve ırkçı propaganda için kullanırken, devrimci sosyalistler zengin kapitalist sınıfı eleştirmek için kullandı.

Modern Çağ ve Dijital Devrim:

Büyük şehirlerde, çizgi roman tarzı bir resimde nasıl görüneceklerini görmek için heyecanla bekleyen insanların uzun bekleyişlerini hiç fark ettiniz mi? Bu oldukça yaygın bir manzara. Karikatürler bugünlerde popüler ve sevilen bir sanat dalı. Büyüleyicidirler çünkü eski tarzları önemli ve büyüleyici unsurlarla harmanlamaktadırlar. Sanatçılar bunları sadece sanat amacıyla değil, aynı zamanda siyaset ve toplum hakkında okumak veya dinlemekten daha kolay anlaşılır bir şekilde konuşmak için de yapıyorlar. Herkesin ulaşması çok kolay hale geldiği için birçok insanın sanat koleksiyonunda karikatürler var. Eğer bir tane istiyorsanız, beğendiğiniz bir sanatçı bulun, gelecekteki sanat eserinizin neye benzeyeceğini belirleyin ve onlara sanatta göstermek istediğiniz olağanüstü şeyleri söyleyin.